سلبریتی‌ها و مسئولیت‌پذیری اجتماعی

حدود دو هفته قبل انتخابات مجلس را پشت سر گذاشتیم و قرار است نمایندگان منتخب به مدت چهار سال برای مردم برنامه‌ریزی و مهم‌ترین تصمیماتی را که با زندگی همه افراد جامعه مرتبط است را اتخاذ کنند. چه کسانی که از وضعیت فعلی راضی هستند و چه کسانی که از آن انتقاد دارند تحت تاثیر این تصمیمات قرار خواهند گرفت. به همین دلیل انتخابات فرصتی بود که به کمک آن هرکسی سهم انتخاب خود را برای چهار سال آینده ایفا کند و اگر کسی از این سهم گذشت، گلایه و شکایت روز‌های بعد را باید به دیگران بسپارد. یکی از گروه‌هایی که در این انتخابات کاملاً بی‌تفاوت ظاهر شدند سلبریتی‌ها بودند. آن‌ها علیرغم آنکه نسبت به بسیاری از رویداد‌های اجتماعی موضع‌گیری می‌کنند و مسئولان را مقصر می‌دانند، اما در این انتخابات سعی کردند با سکوت از کنار آن عبور کنند.

 

شاید تجربه تلخی که از دخالت‌های مصداقی در انتخابات گذشته داشتند و لطمه‌ای که آن رفتار به اعتبارشان زد، باعث بروز چنین رویکردی شد؛ اما سوای از حمایت‌های مصداقی، بی‌تفاوتی نسبت به کلیت انتخابات یا اشتباه دانستن مشارکت در آن، نوعی بی‌مسئولیتی اجتماعی این قشر را به تصویر می‌کشد. وقتی کسانی اهمیت شرکت در انتخابات را نادیده می‌گیرند و سعی می‌کنند با بی‌تفاوتی از کنار آن بگذرند، چگونه می‌توانند در برابر رویداد‌های اجتماعی بعدی موضع‌گیری داشته باشند و نسبت به آن انتقاد کنند؟ آیا این ژست انتقادی بدون هیچ مسئولیت‌پذیری، نوعی رفتار شعاری را به ذهن متبادر نمی‌سازد؟ واقعاً منافع عمومی در کشور ما قرار است با تحریم انتخابات، تحریم جشنواره، تحریم صداوسیما و ده‌ها تحریم دیگر تأمین شود؟ تحریم را که دشمن هم به‌خوبی بر سر این ملت پیاده کرده است. این عزیزان نسخه بهتری غیر از آنچه دشمن برای مردم طراحی کرده است نداشته‌اند؟ متأسفانه در ماجرای شیوع کرونا در کشورمان هم با همین مدل بی‌مسئولیتی از جانب برخی سلبریتی‌ها مواجه بودیم. برخی از این جماعت در روز‌های سختی که به مردم می‌گذشت نه‌تن‌ها مرهمی برای آرامش خاطرشان نشدند بلکه با القای ترس و ناامیدی در صفحات مجازیشان، خود باعث افزایش فشار روانی بر مردم شدند. قتل‌عام جمعی دانستن این ویروس و اینکه قرار است در آینده‌ای نزدیک همه مردم بمیرند فقط تراوشات ذهنی یک بیمار روحی می‌تواند باشد و از هیچ فردی به‌خصوص آنکه شناخته‌شده هم باشد انتظار نمی‌رود با چنین جملاتی مردم را به وحشت بیندازد. تا پیش از این نیز دنیا با بیماری‌ها و مشکلات بزرگ دیگری گریبان‌گیر بوده است، ولی بعد از مدتی دوباره رنگ آرامش به زندگی مردم بازگشته است. اگر کسی قدرت مقابله با ترس درونی خود را ندارد، بهتر است به‌جای آنکه آن ترس را فریاد بزند به یک روانشناس اجتماعی مراجعه کند و وضعیت خود را بهبود بخشد.

 

این کمترین چیزی است که برای ایفای مسئولیت‌پذیری اجتماعی باید به آن پایبند باشیم. بهتر است این سلبریتی‌ها زمانی که مدام در صفحات شخصی خودشان وضعیت کشور را با دیگر کشور‌ها مقایسه می‌کنند و با خود تحقیری هرگونه نابسامانی را چماقی بر سر مردم ایران می‌کنند، گاهی رفتار خود را هم با سایر سلبریتی‌ها در دیگر کشور‌ها مقایسه نمایند. آیا سلبریتی‌های کشور‌های دیگر هم تا به این حد بی‌مسئولیت هستند و با بی‌تفاوتی از کنار سرنوشت سیاسی اجتماعی مردم عبور می‌کنند و بعد به خودشان حق می‌دهند در مورد همه موضوعات ریز و درشت هم منتقد و بهانه‌جو باشند؟ آیا سلبریتی‌های کشور‌های دیگر هم در هنگام بحران‌ها بدون توجه به آرامش خاطر عمومی سعی در ناامید کردن مردم و القای وحشت به جامعه دارند؟ و در آخر آنکه آیا سلبریتی‌های کشور‌های الگوی آن‌ها هم در شرایط فشار عمومی به فکر منافع شخصی خود هستند و دست به تبلیغات کاذبی می‌زنند تا با سو استفاده از اعتماد مردم جیب خود، سرمایه‌داران و صاحبان شرکت‌ها را پر کنند؟